Kilkoro dzieci z naszej klasy należy do drużyny zuchów lub harcerzy, są to: Zuzia Orych, Karol Czarkowski, Bartek Piłsyk, Kamila Łuczyk, Julka Maszota i Zuzia Markowska. Niektórzy mają już za sobą kilka wyjazdów harcerskich, inni dopiero zaczynają swoją harcerską przygodę. W minionym tygodniu poznaliśmy na zajęciach najważniejsze informacje dotyczące tych grup, a nasze koleżanki i koledzy przyszli do szkoły ubrani w mundury harcerskie. Pokazali nam dokładnie i omówili, z jakich elementów składają się ich mundury. Opowiedzieli wiele ciekawostek związanych ze spotkaniami na zbiórkach, wyjazdach na biwaki i obozy.
Dzieci dowiedziały się też, że zuchem można zostać już w wieku od 6 do 10 lat. Gromadą zuchów zajmują się drużynowa lub drużynowy wraz z przybocznymi. Każda drużyna ma swoją nazwę oraz znak. Zuchy składają Obietnicę zuchową: "Obiecuję być dobrym zuchem, zawsze przestrzegać Prawa zucha".
PRAWA ZUCHA:
- Zuch kocha Boga i Polskę.
- Zuch jest dzielny.
- Zuch mówi prawdę.
- Zuch pamięta o swoich obowiązkach.
- Wszystkim jest z zuchem dobrze.
- Zuch stara się być coraz lepszy.
Po złożeniu przysięgi otrzymują piękny znaczek zuchowy przedstawiający dzielnego orła na tle słonecznego nieba z napisem ZUCH.
Zdobywają też sprawności oraz gwiazdki zuchowe.
- 1 gwiazdka – oznacza zucha wtajemniczonego
- 2 gwiazdki – oznaczają zucha zaradnego
- 3 gwiazdki – oznaczają zucha opiekuńczego
Na rękawach naszych koleżanek i kolegi było wiele sprawności, które zdobyli podczas różnych zbiórek, wyjazdów i obozów. Z tego, co mówili, to wcale nie jest takie łatwe.
Na zakończenie nasze zuchy i harcerze zaśpiewali kilka harcerskich piosenek.
To była bardzo ciekawa prezentacja, wszystkie dzieci uważnie słuchały opowieści kolegów, a niektórzy już postanowili zapisać się do drużyny harcerskiej.
Przynależność do harcerzy to również bardzo dobry sposób na ciekawe i barwne spędzanie wolnego czasu, np. podczas wakacji. Pamiętajcie, że harcerze nigdy się nie nudzą, a wiele się uczą.
Czuj, czuj, czuwaj!
2 komentarze:
Na tej lekcji było bardzo fajnie wiele osób powiedziało, że zapisze się do harcerzy i dobrze. Przypomniało mi się że kiedyś jak stałam z harcerzami w mundurze na bardzo uroczystym nabożeństwie to siostra Zofia patrzyła na mnie uśmiechając się . Lecz teraz odchodzi do innej parafii i już nie będzie pracować w naszej szkole ani usmiechać się do mnie w kościele. Ale ja staram się nie płakać, uśmiecham się bo wiem, że będę ją odwiedzać tam gdzie pojedzie czyli w Poroninie
Ja też staram się nie płakać, ale po przeczytaniu tego komentarza łzy same mi lecą po policzkach. Mimo, że trudno się uśmiechać, kiedy wiemy już, że naszej siostry Zofii od września z nami nie będzie, to myślę że zostanie w naszych sercach i pamięci, a przy najbliższej okazji może uda się ją odwiedzić w Poroninie.
Siostro, do zobaczenia w Poroninie
Prześlij komentarz